Terör devleti İsrail'in ablukasındaki Gazze'ye yardım götürmek için yola çıkan Sumud Filosu'nun gönüllülerinden, Yeni Şafak gazetesi yazarı Ersin Çelik bugünkü filo günlüğünde, Roma’dan Üsküdar’a “Gazzece” haykırarak ortak bir dil kurulduğunu yazdı:
"Deniz üzerindeki üçüncü günü de geride bırakıyoruz. Bedenlerimizin dalgaların ritmine tam olarak ayak uydurması iki günümüzü aldı, ama bu fiziksel adaptasyon süreci, aslında çok daha derin bir anlama kavuştu: Bu yolda en zorlu aşamalardan birini, kendimizle olan o ilk imtihanı atlatmanın rahatlığı var şimdi üzerimizde. Dolayısıyla bu intibak hali, bizim için sadece fiziksel bir alışma değil, zihinsel bir eşiği de aştığımızın ve artık “çoğu gitti” diyebileceğimizin bir işareti. Filo’nun ilk durağı olan Girit’e öğleden sonra varmamız öngörülüyor. Sabahları güverteye çıkınca uçsuz bucaksız deryayı seyre koyuluyorum; dört yanımız masmavi deniz. Üzerinde olduğum yelkenli ise bu deryada bir damla…
İşte biz, bir avuç insan, bir dünya adına damlaya damlaya ilerliyoruz Gazze’ye.
Bu damlaların sesinin okyanusları aştığının en güzel kanıtı ise önceki akşam Akdeniz’in ortasından Roma’nın kalbine kurduğumuz o gönül köprüsüydü. Teknemizin güvertesinden, rüzgârın ve dalgaların uğultusu arasında, görüntülü aramayla Roma’nın tarihi Piazza Sempione meydanında toplanan kalabalığa seslenmem istenmişti. İtalyanca bilmesem de bir gazeteci ve aktivist olarak “Gazzece” konuşabilirdim; yani zulme uğrayanın diliyle, vicdanın evrensel diliyle... Filistin’e Destek Komitesi ile Roma Antisiyonist Komitesi’nin ortaklaşa tertiplediği bu buluşmaya bağlanmadan önce, Sumud Filosu Türkiye Delegasyonu Koordinatörümüz Yunus Emre Aydınbaş Hocamızın desteği ile titiz bir konuşma metni hazırladık. Bu metin daha sonra İtalyancaya çevrilerek meydandakilere okundu ve ardından benden talep edildi. Öğrendim ki, sonraki akşam yapılan 4 toplantıda da benim adımla kalabalıklara okunmuş.
Gazze yolundaki teknemizden; Roma’nın kalbinde Gazze halkı için toplanan duyarlı, vicdanlı insanlara gönderdiğimiz mesajın ruhu şuydu:
“Sevgili dostlar, saygıdeğer Roma halkı... Bu meydanı dolduran vicdana, bu şehri yüzyıllardır ayakta tutan adalet duygusuna selam olsun. Ben Türkiye’den bir gazeteci ve Global Sumud Filosu’nda bir yolcuyum. Burada, insanlığın ortak sesinin parçası olarak konuşuyorum. Çünkü bugün konumuz yaşam hakkıdır, insan onurudur, çocukların gülüşüdür.
Bizim yolculuğumuz, şiddetsizliğin yolculuğudur. Taşıdığımız, yalnızca ilaç ya da gıda değil; dünyaya ‘Birlikte yaşamak hâlâ mümkün’ diyen bir umuttur. Buradan açık bir çağrıda bulunuyoruz: Derhal ve koşulsuz ateşkes! Tüm sivillerin korunması ve insani yardıma engelsiz erişim.
Roma’dan yükselen bu ses, bu yüzyılın vicdanına sesleniyor. Akdeniz, ayrılıklar denizi değil; karşı kıyıların birbirini anladığı bir ortak kader alanıdır. Flotilla yolculuğu bize şunu öğretti: Bir tekne dolusu insan, karanlık bir gecede, tek bir mum ışığına odaklanarak yol alabilir. O mum bazen bir doktorun çantasındaki ilaçtır, bazen bir muhabirin kamerasındaki hakikattir. Ve bazen, sizin gibi, binlerce kalbin eşzamanlı çarpışıdır.
Biz vazgeçmeyeceğiz. Siz de vazgeçmeyin. Gazzeli çocuklar, yalnız değilsiniz.
Biz, o gözyaşını silene kadar, birlikte yürümeye devam edeceğiz.”
Konuşmam bittiğinde, teknenin güvertesindeki derin sessizliği sadece rüzgârın ve dalgaların sesi bozuyordu. Akdeniz’in ortasındaki bu küçük teknenin yankısının ne kadar uzağa ulaştığını hissettiğim o anlarda anladım ki, Roma’dan yükselen bu ses tekil bir haykırış değildi.
Nitekim bu yankının bir diğer güçlü örneği de önceki akşam İstanbul’da, Doğu Roma’yı Fatih’in fethine dek yıllarca seyreden Üsküdar’da başlayan Sumud nöbetiydi.
Open Refah ve Filistin İnsiyatifi öncülüğünde başlatılan nöbet, bizim kara gücümüze güç katacak. Buraya da iki akşam önce olduğu gibi görüntülü bağlanarak kısa bir konuşma yaptım ve edilen duaları yüklendim. İşte o an bir kez daha anladım ki, Roma’daki o meydan, Üsküdar’da başlayan Sumud Filosu nöbeti ve akabinde kılınan kunut namazları; bu filodaki her bir tekneye dünyanın dört bir yanından Gazze’ye tutulan birer fener vazifesi görüyordu. Biz, denizin ortasında yalnız değiliz; bizler, karadaki milyonlarca vicdanın denize uzanan koluyuz.
Şimdi Girit’e doğru yol alırken, Roma’dan ve Üsküdar’dan yükselen o sesin rüzgârını yelkenlerimizde daha güçlü hissediyoruz. Biz denizde ilerledikçe karadaki umut, karadaki vicdan ses verdikçe bizim cesaretimiz büyüyor. Bu, tek taraflı bir yolculuk değil; bu, denizin ve karanın aynı adalet için birbirine kenetlendiği bir direniştir.
Kaptanın Seyir Defteri: Rüzgârı kafadan aldık
Kaptanlarımızdan Hüsamettin Eyüpoğlu’nun önceki geceki seyre ve önümüzdeki saatlere ilişkin notları şöyle: “21 Eylül Pazar. Saat 04.37 UTC. Rüzgâr hızı 7.5 knot. Rüzgâr 53 dereceden geliyor. Direction kurs yani yönümüz 90 derece. Tam Girit Adası’na tekabül ediyor. Güneş tam burnumuzdan doğuyor. Gün boyu rüzgâr bu şekilde bu civarda olacak. Girit adalarına yaklaştıkça Meltem’in şiddetini hissetmeye başlayabiliriz. İnşallah yarın öğleden sonra oralara ulaşacağız. O zaman Meltem de gücünü yitirmiş olacak. Elhamdülillah güzel bir seyirdi. Bütün gece de iyiydi. Rüzgârı kafadan aldık. Dolayısıyla motor seyirle yapmak zorunda kaldık. Bu gece herkes biraz dizel harcadı. Ana yelkenler genelde açık, ana yelkenlerden de 30-40 derecelerden rüzgâr alıyoruz. Seyrimize devam ediyoruz. Rabbim inşallah Gazze’ye ulaştırsın.”
Sizden gelenler
Dostumuz ve yıllarca Türkiye’deki gençlere ağabeylik eden Ömer Faruk Terzi’den dün şu mesajı aldım. Sağ olsun, var olsun: “Güzel abim, selamünaleyküm. Bu sabahki yayınızı dinledim. Filo’nun geldiği aşama ve şartları çok net ifade ettiniz. Yapılan bu eylemi stratejik bir vizyonla profesyonelce sürdürmeniz hedefe ulaşma açısından çok önemli. Rabbim rotanızı, menzilinizi, yolunuzu açık etsin. Kolaylaştırsın ve etkisini halk etsin. Biz sizlere dua ederken sizin gibi mübarek yolcuların da duasına talibiz. Rabbine tereddütsüz teslim olmuş, tüm dünyaya örnek bir toplum olan Gazzelilerle buluşmaya giden Sumud Filosu’ndaki tüm güzel insanlara selâm olsun.”
