Terör devleti İsrail'in ablukasındaki Gazze'ye yardım götürmek için yola çıkan Sumud Filosu'nun gönüllülerinden, Yeni Şafak gazetesi yazarı Ersin Çelik bugünkü filo günlüğünde, açık denizdeki dördüncü günlerinde "tanımsız gözler"in takibini yazdı:
"Akdeniz’in kalbinden, Filo’daki tüm aktivistler adına selamlar. Açık denizdeki dördüncü, teknelerimizdeki onuncu günümüzü geride bırakırken, bu anlamlı yolculuğun yirmi ikinci günlüğünü sizlerle paylaşıyorum. Denizle aramızdaki acemiliği attık; artık dalgaların ritmine alıştık, midelerimiz bulanmıyor ve ufuk çizgisi en yakın dostumuz oldu.
Bu süreçte sadece denize değil, denizin üzerindeki yaşama da adapte oluyoruz. Soğuk algınlığı gibi sağlık sorunları yaşayan arkadaşlarımız oluyor. Bunun basit bir sebebi var: Güverte ve kamara arasında çok ciddi bir sıcaklık farkıyla yaşıyoruz. Tekneler hareket halindeyken, dalgalardan içeri su girmemesi için kamaraların küçük pencerelerini açamıyoruz. Bu durum, dinlenmeye çekildiğimizde bizi havasız ve sıcak bir ortama mahkûm ediyor. Terli vücutlarımızla güverteye çıktığımızda ise temiz ve serin rüzgâr bu kez üşütüyor.
Fakat sakın bu satırları bir şikâyet olarak okumayın. Şartlarımız mükemmel olmayabilir ancak biz bu yola tüm zorlukları bilerek ve sonuçlarına peşinen katlanarak çıktık. Dayanıklılığımız, amacımızın büyüklüğünden geliyor. Birçok teknemizde doktorlarımız ve serum dahil her türlü ilacımız mevcut; arkadaşlarımızın tedavisi aksamıyor. Bizim tek arzumuz, tek odağımız bir an önce Gazze açıklarına varmak ve ablukayı yarmaktır.
GECEYİ BÖLEN TAKİP
Peki, neden yavaşladık? Dün gece, Akdeniz’de ilerlediğimiz üçüncü gecenin sessizliğini, metalik bir vızıltıyla bölen bir gelişme yaşandı. Teknelerimizin üzerinde menşei belirsiz dronların uçtuğunu fark ettik. Bu durum üzerine filomuzda derhal teyakkuz haline geçildi. Kaptanlarımız, filonun güvenliğini sağlamak amacıyla hız kesme talimatı verdi. Tekneler, aralarındaki mesafeyi kapatarak daha yakın ve güvenli bir seyir düzeni aldı. Bu zorunlu ve dikkatli manevra, hızımızı doğal olarak düşürdü ve filomuzu Gazze yolunda yaklaşık 15 saatlik bir gecikmeye mecbur bıraktı.
Burası Akdeniz; pek çok ülkenin insansız hava araçlarıyla gökyüzünü taradığı, hareketli bir su yolu. Bu bizim için beklenmedik bir durum değil. Daha önceki Hanzala ve Medleen gemileriyle yapılan seferlerde de benzer gözlemlerle karşılaşılmıştı. Üzerimizdeki bu "tanımsız gözler", ne moralimizi bozdu ne de kararlılığımızı bir an bile sarstı. Aksine, amacımızın ne kadar doğru ve önemli olduğunu bize bir kez daha hatırlattı.
TEK KAİDE: KOPMAMAK
Sumud Filosu bir bütün olarak yola çıktı ve yolculuğun sonuna kadar bir bütün olarak kalacak. En temel kaidemiz bu. Bizi yavaşlatsa da bu disiplinden taviz vermiyoruz. Tüm teknelerin aynı rotayı aynı hızla takip etmesi, aramızdaki bağın ve güvenliğin kopmaması gerekiyor. Bu birlikteliğin getirdiği manevi güç ise paha biçilmez. Gecenin zifiri karanlığında, açık denizde hemen 100 metre ötenizde seyreden kardeş teknenin ışıklarını görmenin ve varlığının verdiği güveni, sanırım ancak bu yolculukta olanlar anlayabilir.
KAÇ GÜNDE VARIRIZ?
Bu yüzden yolculuğun ne zaman biteceğine dair kesin bir tarih veremiyoruz. Şu an Yunanistan’ın Girit adası açıklarındayız ve ikmal noktasına yaklaşık 20 saatlik bir mesafedeyiz. Planımız net: Girit'te durmayacağız. Sadece lojistik ikmal yapacağız ve orada bizleri bekleyen, Yunanistan’dan filomuza katılacak yeni yol arkadaşlarımızla gücümüze güç katacağız. Ardından hep birlikte, ambargo altındaki Gazze halkıyla kucaklaşmak üzere rotamıza devam edeceğiz. Kalan mesafeyi kaç günde kat edeceğimiz ise önce denizin koşullarına, sonra da teknelerin birbiriyle olan uyumuna bağlı. Gazze açıklarına yaklaşık 800 deniz mili uzaklıktayız. Mevcut tahminlere göre önümüzde 8-10 günlük bir seyir süresi daha var. Deniz artık evimiz gibi. Rotamız belli, amacımız net. Üzerimizdeki bakışlar ne kadar yoğunlaşırsa yoğunlaşsın, bizler barış ve insanlık için çıktığımız bu yoldan dönmeyeceğiz.
Gözünüz kulağınız Filo’da olsun.
Kaptanın seyir defteri
RÜZGÂRIN HIZI DİNDİ
Kaptanlarımızdan Hüsamettin Eyüpoğlu, seyrimizi ve denizdeki pozisyonumuzu şöyle detaylandırdı:
Saat 06.33. Marie Cristiana. Yönümüz 95 derece doğu. Rüzgâr hızı 4,6 knot; rüzgâr yönü 70 derece. Dolayısıyla rüzgâr yok denecek kadar az. Hızımız 4,68 knot. Yaklaşık 24 saatten fazladır motor yelken gidiyoruz. Rüzgâr dindi ve motor yardımıyla ancak yol alabiliyoruz. Elhamdülillah hızda bir sıkıntı yok.
Mevcut rotamızla Girit Adası’nın kuzeyine doğru ilerliyoruz. Hava ve seyir koşulları elverirse, bu gece veya en geç sabaha karşı 02.00-03.00 sularında adaya varmayı ümit ediyoruz. Eğer Filo’nun nihai rotası adanın güney ucuna çevrilirse varışımız bu saatleri bulabilir. İnşallah bugün yolculuğumuzun bu önemli etabını tamamlamış olacağız. Filonun genel durumu iyi. Seyrin doğası gereği bazı teknelerde küçük arızalar baş gösterse de, Filo’daki teknik ekiplerimiz yedek parçalarla anında müdahale ediyor. Onarılabilecek olanlar onarılıyor ve teknelerin seyrine devam etmesi için gereken her türlü önlem alınıyor. Ekipler arasında tam bir koordinasyon ve yardımlaşma ruhu hâkim. Nihai rotamız değişmez: Yolumuz, inşallah, Gazze’dir. Allah’a emanet olun.
SİZDEN GELENLER
Okurlarımızın ve takipçilerin yazılarım ile paylaşımların altına yazdıkların dua ve iyi dilek mesajlarını fırsat buldukça okuyorum. Instagram’dan gönderilen iki yorumu paylaşarak hem yazarları hanımefendilere hem de gözü kulağı bizlerde olan herkese teşekkür ediyorum.
Emine Arslan:
"Karadan, Üsküdar’dan, dünyanın her yerinden dua rüzgârlarıyla yelkenlerinize rüzgâr, size motivasyon olmak benim için onurdur, izzettir. Gazze yolunu Akdeniz’in sularında fiziki ve manevi olarak böyle süzüle süzüle gidip sarılacağız Sumud’un kalbi kardeşlerime. Allah sizi korusun Ersin kardeşim, can evlatlarım."
Beyza Leyli:
"Rabbim gözünüzü gecenin karanlığını nuruyla aydınlatsın. Sizleri kutlu yolda mübarek kılıp, emanetleri sahiplerine ulaştırarak Sevgili Gazze halkını sizleri bizleri şereflendirsin. Hz. Yunus’u kıyıya bırakan yunuslar size yoldaş olsun."
