İsrail tarafından katledilen gazeteci Anas el-Şerif’in vasiyeti:
"Bu benim vasiyetim ve son mesajımdır.
Eğer bu sözlerime ulaştıysanız, bilin ki İsrail beni öldürmeyi ve sesimi susturmayı başardı.
Allah’ın selamı, rahmeti ve bereketi üzerinize olsun.
Allah şahittir ki, gözlerimi Cibaliya Mülteci Kampı’nın sokaklarında hayata açtığım andan itibaren, halkıma destek ve ses olmak için tüm gücümü ve çabamı ortaya koydum.
Umudum, ailem ve sevdiklerimle birlikte işgal altındaki asli memleketimiz, Askalon “Mecdel”e dönünceye kadar Allah’ın bana ömür vermesiydi. Ancak Allah’ın takdiri galip geldi, hükmü yerine geldi. Acıyı bütün ayrıntılarıyla yaşadım, kaybı ve hüznü defalarca tattım. Yine de bir gün bile gerçeği olduğu gibi, çarpıtmadan ve saptırmadan aktarmaktan geri durmadım.
Allah’ın, sessiz kalanlara, öldürülmemizi kabul edenlere, nefeslerimizi kuşatanlara, çocuklarımızın ve kadınlarımızın cesetlerinden etkilenmeyenlere ve halkımızın bir buçuk yıldan fazladır yaşadığı katliamı durdurmayanlara şahitlik etmesini umdum.
Size, Müslümanların tacındaki mücevher, dünyadaki her özgür insanın atan kalbi Filistin’i emanet ediyorum.
Size, hayal kurma veya güven içinde yaşama imkânı tanınmamış, İsrail bombaları ve füzelerinin binlerce tonluk yükü altında ezilmiş, bedenleri parçalanmış, kalıntıları duvarlara savrulmuş mazlum çocuklarını emanet ediyorum.
Sizi zincirlerin sesinizi kısmamasına, sınırların sizi durdurmamasına çağırıyorum.
Yurdun ve halkın özgürlüğüne giden köprüler olun; ta ki onurumuzun ve özgürlüğümüzün güneşi yağmalanmış vatanımızın üzerine doğana kadar.
Size ailemi emanet ediyorum. Gözbebeğim, sevgili kızım Şam’ı emanet ediyorum; zaman bana onu hayalimdeki gibi büyürken görme fırsatını tanımadı.
Size, yükümü devralmasını ve misyonu sürdürmesini istediğim sevgili oğlum Salah’ı emanet ediyorum. Size, dualarıyla bana ulaştığım konumu nasip eden, duaları kaleme kalkan olan sevgili annemi emanet ediyorum.
Allah’tan, onun kalbine sabır vermesini ve onu en güzel şekilde mükâfatlandırmasını niyaz ediyorum.
Ayrıca hayat arkadaşım, sevgili eşim Ümmü Salah Bayan’ı emanet ediyorum. Savaş bizi uzun günler ve aylar boyunca ayırdı ama o, kökü sarsılmayan bir zeytin ağacı gövdesi gibi sabırlı ve Allah’a güvenen, yokluğumda sorumluluğu tüm güç ve imanla omuzlayan biri olarak kaldı.
Allah’tan sonra onların etrafında kenetlenmenizi ve destek olmanızı istiyorum.
Ölürsem, ilkelerime bağlı olarak ölürüm; Allah’ın hükmüne razı olduğuma, O’na kavuşmayı dilediğime ve O’nun katındakinin daha hayırlı ve ebedi olduğuna şahitlik ederim.
Allah’ım, beni şehitler arasına kabul et, geçmiş ve gelecek günahlarımı bağışla ve kanımı halkım ile ailem için özgürlük yolunu aydınlatan bir ışık kıl. Eğer eksik kaldıysam beni bağışlayın ve bana rahmet için dua edin; çünkü ben sözümü tuttum, ne değiştirdim ne de sarsıldım. Gazze’yi unutmayın…
Ve beni mağfiret ve kabul için hayır dualarınızda unutmayın.
Enes Cemal el-Şerif 06.04.2025"